mavi sabah
Avuçlarım
anlamsız ölü gezegen çizgileriyle bekliyor uyanmamı. Pencereme konuşan rüzgar da… Dünden yıkanmış mavi sabah içinde idam edilmiş temiz yapraklar asılı ağaçlarda canlanıp yürümek isteyen halleriyle… Gazete açılır mavi sabaha yabancı el sarar kağıda sıcak ekmeği sessiz şehirde bir köpek yürür hiç neden yokken birden durur sokak ortasında ve koklar havayı sonra devam eder mavi sabahın içine… |