gönül
gönüldür, kara kaşlara oyalanmış
hasret işlemesiyle yaşayan vakit merhem diye kadehlerde bağ bozumu ayık duran yanık maziden fikrin meshepine ayaz vuran matemini suret edinip gözde sonbahar tozartan o dur işte nefesin... meftunlukla yeşeren garbında solgun hayallere kalıp satırda ufalanan aşk dan yoksun zaman |