visalin şafağı
olmayan yastığa dikilen yorgan
külü kara mürekkep, alevin harıydı beklenen şafağın yolu, surete işlenmiş vakit koyunun suyudu ikindiye yeşerirken köşe başı sokak lambası çapağını siler hafifden kokan kadehe bağ bozumu dert doldururdu göz çeperine dikilmiş ufukda dilde yoğrulmuş şafak türküsü söylenir gece koynunda ayılan seher vakti dertli kadehe son rengi verirdi miladınla doğurdun takvimdi, bu keşkelerin kopçasında harmanlanıp mazi ayazında ıslatılmış bir visalin olmayan şafağına yazılmış |