kadın makinist
son durağının ismi hayal olan
verilen sözlerin vagonlarından yapma bir tren yoluydu yaşananlar gelindiğinde ise kavuşulmuş yalnızlığın olduğu aşk bağında (o) çalınan sazların ismine meçhul konmuş elleri gibi yeni bir isim idi gönülde ki tını her ne kadar çalınsa da sonu mutluluk olmayan devrin usulca hasrete yeksan kaldığı inceleşerek saklanan gözyaşlarının döküldüğü bir başlangıçtı aslında gelinen adı vuslat denmiş bir bahar ümidi ile rüzgarın inadı dahi denizi dalgasız ve yıldızların kayıp olduğu gecelere ait ayın karanlıklara saklandığı bir yer yaşanmışlıktan varma şehrin varlığı ve bedeni aydınlıktan yoksun olduğu için ismi kara konmuş bir sokak rüyalarımın oturduğu o yaşam yoksunu yerin adı bir sevdanın tüttüğü ve tek yolcusunu sevdiğim diye seçtiği kadın bir makinistin getirdiği herşeyin aşktan yoksun kaldığı bir şehir yaşanan tren raylarının son adresi |