Bizim köyde,
‘Askerlik yapmayana adam saymazlar.’
Yine aynı sözleri tekrarlıyor büyüklerimiz.
Farklı yollardan gidenler, bu sözü benimsemez.
Su testilerini, suyolunda kıranlar
‘Eski çamlar bardak oldu.’ Der.
Aynı telden çalanlar.



Bizim köyün,
Bir kaç delisi olmuş tarihte bu güne kadar.
Hatırlarım, otuz sene önce yarım deli biri vardı.
O da köyü evlenince terk etti, ara da bir uğrar,
Ne hikmetse başı dara düşen ona koşar.



Bizim köylüler,
Şimdi büyük şehirden bahseder olmuş.
Malı mülkü çok olanlar yaşayacakmış güya,
Çayda balıkhapı yutan balıkları düşünelim dedikçe
Ki burası tam bir muamma,
Başlıyor protesto.



Askerlik dedik köyden büyükşehir ettik
Ne fark eder canım, aynı meridyende değil miyiz?
Hayat böyle üstadım yollar ve yönler saptırmak şimdi moda.


Bizim köyün muhtarı çok kızacak bu işe,
Aklı esen başlayacak karşısına adayım demeye
Ben de kıt aklımla soruyorum,
Bizde okuyan yazan, reşit olan var mı diye
Yarım delinin kalp yaşı altı ay sonra on sekiz olacakmış,
Altı ayda köyde oturma şartı eklersek,
Sayılmaz diyor Hüsnü Baba.
Onu peşin eledik.


Bizim köyün çocuklarını hiç düşünen yok
Üç diyordu efendiler boş kalınca
Çok şükür o rakamı tutturduk


Gelin beyler az daha aşağı çekelim şu yaşı,
Belki ortalık karışır, sözlerimiz maya tutar prim yapar
Kirlenmeden gelin damat olmadan seçilsin çocuklarımız.



Beni üzme Yusuf dayı,
Senden hep aynı sözü duyar oldum gari.
’Anlayana davul zurna az anlamayana sivrisinek saz.’ diye
Sen hiç sivrisineğin zurnasına yeşil takıp,
Muğla Zeybeği çaldırdın mı? Ha…







2012/12