HAZANDA YEŞİL MEVSİM

Vakit geçti demeden, güz gününde kardelen,
Bir yolcu bekler gibi yarınları gözlerken
Muzdaribti, ıslaktı, sonbahar ve kış derken
Yaz günü müjdesiyle kurudu sulu sepken

Gülü açılan çehre, gâhi pembe gâhi mor
Hazanda yeşil mevsim, çisil çisil yağıyor
Tebessümün kolunda, neşesinden ağlıyor

Mehtap buluttan uzak, hâleler açmış bakın!
Sarı sıcak haliyle, vakit müjdeye yakın
Yokuşlara tırmanan coşkular akın akın
Gece sabaha gebe; ışık görüldü lâkin!

Yorgun sarı çiçeğin, yeşermesi çok mu zor?
Başında yanan buzun sıkletini ona sor!
Vakit ufka varınca, sönmez mi alevli kor?

Terennüm ediyor bak, neşeli şevkli sular
Serap değil hakikat; leylak, lâle, sümbül var
Selama durmuş hepsi; eriyen buz, sönen kar
Menzil Fizan da olsa, umut saçıyor yollar!

Asuman Soydan Atasayar