DİLANŞiirin hikayesini görmek için tıklayın İnsan satılıkmı be hayvan
Hayadan yoksun sözde insan...aklıma geldikçe sabrım firara eşdeğer.
bilirim ki şiir yürekteki özgürlüğü çağrıştırır
dolaştım tek tabanca kimselere dokunmadan değmeden dağları toprağı çorak yerleri ayaklarım altında savaş semazenleri ezilmiş bedenlerde, haram yanlarım yol kenarlarında toplama kampları sanki bacasında tüten dumanında bile eksik hayatlar yarınsız evler ölü bakışlı analar kimliğinde kan lehçesi baba adı çocuklar onlar zaten hiç olmadılar ki kim yitirmişti dumansız evin kandilini uzaktan bakmaktayım esriyen yanlarımla bir lokma ekmege minnet edercesine aklım kalır hep kapılardaki yoksul ilenmelere istemem ayrılayım ordan bırakın gücümün tükenmiş haliyle bir yaradır derman yanlarım anlatamadım içim ürperir ölümün acı yüzüne yoksullugun bezirgan tadındaki kokusunu duydukça hep yarım kaldım belkide kendime acıdım neydi bu hallerim suç benim’miydi sanki azıklarına ortak,gözümü dikmiş bakarım sevdasını yitirmiş kınası kan rengindeki gelin çocuklar gözüm bebeğine kadın gibi bakarlar özgürlüğümden utanır oldum her gidişlerimde yaşama dair bir nesnenin varlığını arar oldum yoktu ne sevdaya dair nede yüreğimi serinleten gelişigüzel gidiyorum yasları düğün gecesine dönmüş hanelerin berisine en çok DİLAN’dı aklıma perde gibi inen bacasız evin ondördündeki hızmalı gelini BERDEL... boynuna takılan yirmidört ayar altınlarıyla gözleri kocaman elleri kınalı,dişleri kenetlenmiş konuşmuyor kocası babasına akran yaşta pırıltılı leçekle dolaşmakta kızıl topraklarda ne bizi görmüş nede merak etmiş konuşma diyorlar DİLAN’a sen sus gözleri anlattı bana fakirliğin izbesini BERDEL’in yanık kokusunu daha ondürdünde kadın yürüyüşünde,sokakları bilmeden senin törene sayıp sövmek geldi dilimin kenarına çare tükenmişti tanrıları izin vermişti makberi mateme isyanları yoktu,zifir aydınlıgında itaat elim kolum kelepçeli DİLAN geline... küfrü ziyan etmeden yolladım kızıl toprakların kızılına... çıktım gene viran sessizliğe karabasan... uykusuz yorgun bir gece sonu sabah gazetede bir haber ruhum gitti yanına DİLAN ... intihar etmiş.. bu ne acıydı,görmeseydim o kocaman gözlerini dinleseydimde alıp çıksaydım seni yüreğimin evine getirseydim ___________________artık yollarda ondört yaşında kızların gözlerine bakmıyorum... Sermin Çınar/İzmir |