gece iner, yer sularına…
hep beraber çekilir kürekler,
o sessizliğe…

usuldan;

sessizlik karışır sensizliğe
sensizlik alır götürür beni bir garipliğe…

soğuk ve öksüz kaldırımları giyinir ruhum
üstünden bir iki özlem geçer ara sıra
sigaraları düşer üzerime
yanar bir taraflarım
boşver derim;
“serseri bir iki sarhoş”
susar geçerim…

dışarda rüzgar kımıldatırken bir yaprağı
bir sokak kedisine bürünürüm
iner düş ağacımdan
kendime
geceden sığınacak bir kuytu ararım
o kuytulardan daha derindedir, bilirim sancılarım…

ansızın,
yarım kalmış bir türkü belirir kulaklarımda
yarım kalan bizi efkarlı sazıyla anlatan
susar, dinlerim...
yavaştan bir yağmur başlar
ıslanır sokak kedisi
ve
kaldırımlar…

ağırlaşır gece, ağırlaşır kürekler

sessizliğe sessizlik olurum…
sensizlik karışır sessizliğe
ben sensiz sessizlik olurum…

sonra;

çekerim kürekleri
suskulara ve yalnızlığa...


( Dilek KARSLIOĞLU )