kış yakındaGüzü yeller alır çok yakında karakışlar kapıda kaybetmişim güneşi oyun çağında… mevsimler aldanışlarım aylar irdelemelerim günler açmazlarım, saatlerde, dakikalarda mı mucizeler her saniye dönüyor alem Ama duruyor yalnızlığım… şu uçuşan yapraklar kadar savrulmuşluğum, şu kuruyan ağaçlar kadar unutulanlar ve yağmurlar gibi acımsı anılar… bir “gitme...” ömrü kurtarır mıydı? haykırmak “dur...” diye bilseydim, bilseydim sükûneti verirdim akan ırmaklara oyun çağında… güzü yeller alır çok yakında istediğin kadar “gitme… dur..” de karakışlar kapıda ( Dilek KARSLIOĞLU ) |