yol yorgunu yüreğim...

Duydum ki
Diyarbakır yollarında
Harmanın düz boyundaymışsın
Hangi deli rüzgârın yörüngesine kapıldın da
Deli dolu akıyorsun?

Yoksa surların sırları mı
Işık oldu yollarına?


Bilirim ki
Can düşmüş peşin sıra aymazlığa
Ne kadar da gizlesem
Sandıktaki sırları çıkardım ayyuka
Bağlar, yolun sonu dedik de
Bir bilinmezin
Gediklisi olduk...


Güneş başka doğar kervansarayında
Geceden kalma küfelikleri örter gibi
Kapısında kimlere gardiyanlık yapmış
Bilinmez

Ürperti içimin safranında
Mezarlıklar…
Ve Kuytusunda siyahlar çemberi
Kayıp ceset,
Aramaktayım…

Kimliklerimizin ihlali olmuş
Adı ırka dayalı yazıtlarda
Issız mezar yangınlarındaki
Soluksuz, kimliğimi sorgulamakta
Eşgâlsizim!


Yeniden yakın beni, Diyarbakır meydanında
Alevlerin menşei belli belirsiz
Kimliğimi arıyorum
Mezarlık morglarında!


Edebinden dokunmuyor şehir mihnetime
Gözleri diyor ki, yanık tenlerin
Üşüdüysen sokul
Sokul da gölgem bedenine seğirtsin



Kardelenleri aradı soğuk bakışlı gözlerim,
Peygamberler şehrinde ezanlar okunmuş
Meftalar diziler halinde
Kimlikleri listelere punto edilmiş
Siyah leçekli kadınlar
Alevlerin isinde terennümde
Gece, gündüze selam durmuş

Yakalanıyoruz soy bilmezlere!

Haydi…
Kaç tenhalar bize sırdaş!
Esriyen yanım acımakta
Yalınayak!

Nefesleri tütün kokan canlar
Göç vakti geldi gibi
Haydi hazırlık var!


Ölümsüz gökyüzüne seyreyle gözüm
Mezarlıkları bıraktık sevdiği türküyle
Durup yas eyledik!

Ofis yollarına tez varalım menzil uzun!
Neyi saklamışlardı?

Dağların sesi artık çıkmaz oldu.


Şehre kara bulutlar tüner;
Yolum dara düşmüş keke!

Nerdesin?


İncinmişliğe azmetmiş ser’im
Emir haktan gelmiş de
Söylemezler mi?
Gözlerime kurşun mil çekmekte
İçim taziye tadında.


Ver bir sigara, yanan ateşe harman olayım

Sırlı sokaklara
Haydi keke, kalk gidelim…


Yakmışlar endamındaki bedeni
Bu ellerde bize yok durmak!
Üstünü kapat da tütmesin ateşin dumanı
Bir beyaz kayıtla düştük Çınar’ın patika yollarına


Bulunmazların cesedine hoşcakal!

Bilinmeze yürürken tan vakti...





Sermin Çınar/İzmir