Söyler misin, bana geçip giden gün için bir tek kelime söyler misin?
Söyleyebilir misin?



Biliyorum, yalnız bir aşktan geliyorum. Belki yanlış her şey, geçmişe dair her şey yanlış ve kalabalık. Ben o kalabalığın içerisinde boğazladım kendimi belki. Hissediyorum...

Hissediyorum ölemediğimi!

Doğrularım, bu akşam güneşiyle terkedecek beni.
Olsun...
Değişim sabit olan tek şey. Hâlâ yaşıyorsak, hâlâ yaşıyorsam ben, bir sebebi var. Belki kara bir deliğin tam ortasında bu sebep, belki bir pervanenin yüreğine sakladılar. Bilmiyorum.

Aramadıkça bulamayacağım, belki arasam bile kafi değil.

Bilemiyorum.*

Gidemediğimi biliyorsun. Ne kendimi, ne bana yakın olanı terkedemediğimi defalarca kanıtladım. Beni bir başkasının güneşi ısıtamadı hiç, ya da ben hiç; bir başkasına ait yarımda yanamadım.

Bana kendi ateşim lazım...
Bana kendi ateşim...

Biliyorsun.

Saklı bir kente ayak bastın, ama bana aşinasın...
Gizlenemiyorsun!

Asena Gülsüm Güneş