Rahman ve Rahim olan ALLAH’ın
en güzel armağanısın kızım NESLİŞAH,
Melekut ve Nurla çevrildiğin
Ana rahminden uzandın
günah soluyan insanların dünyasına,
Ve ilk nefesini ağlamakla tükettin
Kirpiklerini tükenmek bilmeyen
Ateşlerin yakamadığı ruhunla yıkadın...

Gözlerinde hala cennetten ebruli perdeler
Ve Melekler görmektesin
Bana bakarken...
Ben ise gözbebeklerinde arıyorum kendimi
Oysa ufku olmayan cennet gibi bakıyorsun
bir parça hayata...
Dünyayı gale almayan gülüşün
Bana da unutturuyor fani dünyayı...

Kokunu ise anlatamam sana...
Tek başına yetiyor da artıyor zaten
Kainatı anlatmaya...
İnsan ölümü arzuluyor
Senin kokunu duyunca
Ve anlıyor ki
Bir merhale daha atlamışız uykumuzdan...

Avuçlarım arasına alıp da seni
Bir dua gibi kaldırınca arzdan semaya
Kanatlanıp geri dönmek istiyorsun KALU BELAYA....