Dokunulmazlığın Vardı Sevgili


Sen hiç bilmedin yokluğunda k ü ç ü l m e y i
Eriyip b u h a r l a ş m a y ı
Şimdi sıra s e n d e




Kaçak düşlerim olmadı
Mülteci değilim
Zorlayamam şehrin sınırlarını
Kayıp kentliyim
Firari aşklara yabancı yüreğim
Ahlarla süslerdim gece yıldızları
Şafağa döllenirken güneş
Gözler gözlerinin esaretinde
Ruh bir bakışa tutsakken
Sana dilenciydi ellerim
Yokluğuna sarılıp
Göz pınarlarımda büyüttüğüm
Ağlayamadım




Kulak ver
Dinle
Kemanlar hüzzam çalıyor
Şarkılar biz ağlıyor
Düşündüm
Çoğu kez seni azat edip
Yürekten sürmeyi
Beceremedim
Bende şiir kadar dokunulmazlığın vardı sevgili!




ASMEROZ-62
----Gülşen Polat---

_______________________________________________________--

Dokunulmazı; dokunulmaz kılanlarda, insanlar. Hiç kimse, hiç birşey dokunlumaz olmamalı. Dokunmazsan, acıyı, tatlıyı, yokluğu ve mahrumiyeti nereden bilecek dokunulmaz. Erkekleri de dokunulmaz kılam, "darılıp kırılmasınlar ama" BAZI kadınlardır. İki cins arasında aşk ve sevginin mutlaka bir DÜZEYLİLİK olduğunu, vefayı, tutkuyu, sorumluluk gerektirdiğini KADINLAR HİSSETTİRİP ÖĞRETECEKLERDİR ERKEKLERE. Teleme peyniriri gibi evşemenin, hiç bir tarafa yararı yoktur. Gevşeklikler, aşk ve sevgi de tutkuyu, vefayı ve kutsalı yaşatmayı başaramayanlar, mutsuzlukların kölesi olurlar. Sevgi babında Kadının rolü ve tavrı önemlidir. Erkeğin sorumsuzluğunu asla hoş görmemelidirler. Erkek bunu kendinde bir hak görür çoğu zaman. Bulunmaz hint kumaşı olmadığı hatırlatılmalıdır ona. Ve de böylece toplumun "Cinsel tavır ve davranışlar bakımından" yozlaşması önlenmelidir. Böylece toplumların çöküş nedenlerinden hiçolmazsa birin önünü almış olursunuz.

Bu anlamlı çalımanız bu gün de bana bunları duyumsatıp yazdırdı değerli şair Gülşen Polat kardeşim. Esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlıyorum sizi.