Tut elimden.Gidersen yolum karanlığa düşer, Sensizliğin uçurumları içine çeker beni, Yokluğun ağır gelir taşıyamam, Öksüzlüğüm ağlar, büker boynumu. İçtiğim zehir, yediğim haram olur, Aldığım her nefes boğar beni. Gitme! ömrüm bırakma beni, Bakma; sen böyle dimdik durduğuma, Yıkılırım, dayanamam yokluğuna, Sensiz hiç olurum, çıkamam sabaha, Hasretine mahkum edip, suskunluğunla ezme, Kayan yıldızlar gibi karanlığa itme. Seven sevdiğinin yanında olmalı, Neden yoksun yanımda? Ben, sana el uzattıkça, Ellerim ustura kesiği yakar canımı. Gözlerinden uçuruma yürürken, Kirpiğin uçuna asılı yüreğim, Korkma al..! Kalbine sakla. Hayat öyle yordu ki; Dermansız dizlerim taşımaz bedenimi, Çaresizliğime kızıp, kaderime isyanım var. Gidişinle hasret duvarları ördün üstüme. Birer, birer devriliyor içime, Yokluğun her gece hançerler beni, Sensiz yıkık, sensiz perişanım. Hüzünler giydirme, ayrılığın kefen bana, Bir avuç güneşinle karanlıklarıma gel. Dağları inleten feryatlarımı bitir, Yokluğunla yüzleşirken kanar yüreğim, Gönül evinden sürgün etme, azad eyle, Tut elimden, terk etme, kal yanımda… ASMEROZ-62 GÜLŞEN POLAT 1.11.2010/BURSA ..................................... GÜZEL YORUMUYLA ŞİİRİME SES VEREN ERBİL HOCAMA SONSUZ TEŞEKKÜRLER.. |