Övünmeyiniz! Hem topraktan yaratılmış, hem de toprağa dönünce kendisini kurtların böceklerin yiyeceği insanın övünmesi neye yarar. HZ. EBUBEKİR
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
PLATONİK ACILAR
bymancar
5,0 / 1 kişi ·1 beğenme · 2 yorum · 2262 okunma
 PLATONİK ACILARŞiirin hikayesini görmek için tıklayın
Buza kesmiş yüreğinle,
Çırılçıplak çıkıp gidiyorsun bu şehrin kapısını yüzüme vurarak Bir çocuk edasıyla kalıyorum, gözümdeki yaşlar avuçlarıma düşerken Hani hatırlar mısın? Geceleri üşüdüğümde ayaklarımı bacaklarının arasına alırdın Tıpkı yüreğimi yüreğine aldığını sandığım gibi Ve bu koca şehri bir enkaz gibi üzerime devirip, Altından çıkmamı beklemeden defolup gidiyorsun Git! Git tabi… Her gidiş bir gelişe gebe kalır nasılsa Sen aşkı başka sevdalarla takas etmek için git! Yaralarını kanatmak için, Ve her hatanda seni ne kadar çok sevdiğimi bilmeden, içindeki beni, bana bırak da git! Kalmasın içimde senden hiç bir şey Buyur, alabilirsin hiç/bir şeyini Ben çoktan sende bırakmıştım her şeyimi Gururumu, sevgimi, en çok da şerefimi... Meğerse birinci dereceden akrabaymışız ayrılıkla Senden sonra öğrendim ruhumun sakat kaldığını Aynı ayrılığı taşımışım seninle damarlarımda Dilimizin ucunda kemikleşirken bir dudak dolusu “gitme” sözü Biz yüreğimizin ipiyle can verdik sevgili Sen alevli yüreğinin ateşiyle beni cayır cayır yakıp gittin bu şehirden Git! Sen ve ben iki aynı romanın satır başı olmayız artık Belki farklı kitaplarda ayrı dillerden yazılırız satır satır Ana dilimiz veda olarak Ana dilde okunuruz bundan böyle sevgili Ve hep başkaları okur bizi Hangi aşkların başucunda yatarız? Hangi sabahlara kalkarız ayrı şehrin odalarından? Başka kitapların üzerine devrilip, Hangi raflarda tozlanırız kim bilir? Buza kesiyor her yer, her şey o anda 1.74 boyunda bir vedanın kefenini biçiyorum Ayrılığın şarapnel parçaları yüreğime dağılıyor, Sen, büyük çaplı bir ayrılık çukuru açıyorsun ben de Ve içimde ölüyorsun İşte tam da seni o çukurların en koyusuna gömüyorum En siyahına Üzerine hoşçakalları atmadan Hoşça kalmadan Seni, kurda kuşa bırakıyorum sevgili "Var mısın?" diye, iki de bir sorma bana Yokum işte! Sen de yoksun bundan böyle, kimsem de yok Karşılıksız kanıyorum kendime Bak; Acılarım da platonik artık, kanamalarımda Anlasana! Yoksun işte… |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
PLATONİK ACILAR şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
sessizliğe haykırış
28 Eylül 2012 Cuma 02:19:46
her bir satırında yüreği on ikiden vuruyor... ben günün şiiri değil de ömrümün şiiri derim buna..
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
bymancar
Cevap Yaz
zzeynepp
27 Eylül 2012 Perşembe 22:03:11
seçki kurulu günün şiiri olarak seçmeliymiş bunu ama neyse... gerçekten çok güzel olmuş...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 27.9.2012 18:38:37
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 2262
Yorum
: 2 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.