eylül henüz bitmediyalnızlığımın içine kaçan bir tek güneş değildi ki; yazından tut kışını bırakma. gecenin saatlere dar geldiği anları hiç sorma bile.. şalteri atmış kalbimin mum ışığına sığınışını izliyorum. kadehimde söndürüyorum birilerinin yaşam fenerini. karanlığın adi tutuklusu gözlerim bu gece de rüyaya hasret yatacak.. neye dönüşmeliyim diye düşünürken yaşlı büyükannenin kurtlaştığı masalın mutsuz kırmızı başlıklı kızı olarak buluyorum kendimi. bu gece de rakı eşliğinde sızmalı şansı tartışılır herhangi bir arnavut kaldırımına.. herneyse dostum şiirin cirit attığı parmaklara kan oturdu ve eylül henüz bitmedi... |
ve umut ta,
tebrikler,
sevgiler..