tek yön aşağı düşerken
Kararsızlık kanıyor
zihnimin dikişlerinden... Benden daha kararlı ellerim. Ellerim cesur ellerim herşeyim… Kadehimde içki beyaz penceremde şehir siyah Bu kaçıncı kadeh? Bu kaçıncı şehir? Dünya üzerinde gülen tek tür insan… İstanbul ayazında pupa yelken anlamsız sabah… Kedi düşünde şehir şehirde mavi saçlı kadın kadının elinde el benim kahraman elim delirmeden önce aklımda kalan... Beyaz yalnız kırmızı deli siyah melankolik sarının kafası iyi yeşil kaldıramıyor pembe kararsız mavi hapiste kahverengi dışlanmış mor kendini kral sanıyor bütün resimler iptal… |
Kesinlikle çok güzel. Farklı duruşları seviyorum şiirde.