Giden UmutlarHarabelerindeki vuslatsız gecelerdeydi boğuluşun Ve sayısız halisünasyonda gördün can çekişmeleri Kimliğini altüst eden rüzgarlarda savruldun çocuk! Asla bilmedin kim olduğunu Ve anlamadın neden bu dünyada hüküm sürdüğünü Yalanların ilk tohumları atılırken toprağa Mıh gibi kapadın ağzını aç gözlülere inat Ve sevmedin haksızlığı Her boyun eğişte kin kustun dünyaya Bilinmezler çığ gibi yücelirken yüreğinde Kaçamadın enkaz altında can çekişmekten… Gölgesinden kaçtın zifiri karanlık gecelerinin Kırıldın Birleştiremedi hiç kimse parçalarını Git gide ufalandı küçük hayallerin, İhanet etti yastık altında sakladığın Dört yapraklı yonca Dileklerinin buharlaşmasına mani olamadan Kaybettin kalbindeki saflığı Umutlar gitti çocuk! Durduramadın… |