Sensiz ben hoşça kalamam. Hoş'da...
Nede güzel Hoşçakal diyorsun,
onca şeyin sonunda... Şimdi bu dilinden düşen bu güzel kelime, nasıl da ağrıma gidiyor bi bilsen... Nasıl küfür gibi geliyor anlayabilsen.! Sen kolay mı sanıyorsun lan.! ? Kolay mı sanıyorsun beklemek ? Kolay mı ? Gidipte gelmeyecek birini sevmek. ? Uzaktan uzağa, sus pus eder gibi, yanındayım senin demek. Kolay mı ? Değilim işte ! Ben buradayım, sensiz. Ve kimseler de, tanımaz tanıyamaz seni bensiz, beni sensiz.! Bu kaçıncı sigaram bilmiyorum. Ardı ardına yakıp, Duvarlara küfrediyorum.! Karşılık alamayınca daha da çok sinirlenip, Kendi kendime köpürüyorum.! Taşıyorum...! Artık sana verdiğim hiç bir sözü tutmam... Hem tırnaklarımı da yerim, hemde tam diplerinden... Canım acır belki, ama olsun sen kadar acıtmaz sanıyorum... Yiyiyorum.... Sensiz nefes alamam. Çok sigara içerim. Yemek de yemem, su bile içmem.. Sevmediğin ne varsa, artık sevmeye de başlarım... Sağa sol’a atarım çoraplarımı, üstüm başım kirli’de çıkarım sokaklara... Varsın kokayım.! Neye yada kime güzel,yakışıklı görünme çabasına gireyim ki.! ? Yoksun Ulan Yoksun.! Geceleri geç saatlerde yatarım, gün ışığına asla yakalanmam... Yüzümüde yıkamam kalktığımda, ütü yü prizde bırakırım. Aldığın kare li mavi gömleğimin üzerinde... İşe de gitmem. Aylak aylak dolaşırım kentin caddelerinde. Bir gün taksim, diğer gün kadıköy... Vapurada binmem yüzerek geçerim karşı kıyıya... Anne mide üzerim... Bana hoşçakal deme... Hasta da olurum. İlaçlarımı da almam. Hem vallahi, billahi. Tüm paramı çiçeklere veririm. Bir bir haydarpaşa dan deniz’e atarım... Sonra da geçer boş bir koltukta yatar, kalırım... Sokaklarda gezerim, Eve köye asla uğramam. Hoşça kal mı diyorsun. ? Sensiz ben hoşça kalamam. Hoş’da... |