ŞehidimBugün kendimi öyle çaresiz hissediyorumki.. Bugün kendimi yüreğinden derin yaralanmış bir anne gibi, Bugün kendimi ağlamaktan bitap düşmüş bir kardeş gibi, Bugün kendimi ayakta kalmak zorunda bilen bir baba gibi, Bugün kendimi hasretten deliye dönen bir yar gibi, Bugün kendimi üç beş şerefsiz yüzünden ailemden sevdiklerimden koparılmış bir şehit gibi hissediyorum... Canım çok yanıyor... Bugün oğlumu, ağabeyimi, yarimi, kardeşimi kaybettim. Eğer bu gidişe dur diyen kimse olmazsa kaybetmeye devam edeceğim... Bundan sonra ne olacak? Daha kaç genç toprak altında yaşlanacak? Daha kaç ana yavrusundan kopacak? Daha kaç çocuk babasız kalacak? Daha kaç yar soğuk mezar taşına sarılıp ağlayacak? Bunun hesabını kim verecek? Ölen ağabeyim mi? Gözü yaşlı ailesi mi? Yoksa pişkince hayatını yaşayan soysuzlar mı? Eğer böyle devam ederse; Neden öldün diye dava açacaklar şehidime... Affet Aziz Şehidim... Sen biz okuyalım, İyi yerlere gelelim diye şehit olurken, Eğitim sisteminin bile içine ettiler... Gerileyen onlarca zihniyete ne yapacağız? Bir zamanlar güneşin aydınlığıyla yetinemeyenler, Yazıklar olsun... |