özeldir özlem eylemi
Ağlarken yumduğun gözlerinden
yumduğum göğsüme inen ; bir mızrak müptelası hedefi zehre müptela bir sedefle acıya esir kılan gözyaşından ziyade zoraki söndürülmüş yıldızlarca.. uğradığım işkencemi özledim ve birde hayali bir evrende bir parça cennetle muzaffer o bahçede gülüşen boyu iskemlelerden kısa kız çocukları bir de onları işte bir de onları.. çıkamadığın o parasız sınır o yatılıyı çıkaramadığın üzerinden üzerime bıraktığın görüşlerini gazeteye sarıp ceket altından sana getirmeyi özledim yakası açık kolları kısa gülüşlerini hani o baş parmağına erişmeye çalışan hala uğraşan kahve tanesi beni bir yola uğurladıydın hep o yola çizdim eksiğimi.. yurt pencerelerinden sarkan hüznümü dalgabayırını umudun tan kızarıklığımı ve aklımın izne ayrıldığı hüzün nöbetlerimi .. nerede şimdi ağrımalar akşamüzeri nerede defterlerde kıvrılan tuhaf sarı yanılmalar ders aralarında yutulan sabır hapları okunulan ve imrenilen imladan uzak aşk kitapları .. nerede gençlik duygularıyla yalıtılmış dünya görüşlerine geceyle yırtılan yalnızlık serzenişlerine gayrı meşru işsizlik işlerine vurgun olan dargın kırgın özlemli günlerim.. nazara gelen ekseriyetle sakladığımız soru işaretlerimiz ünlemimiz iç evimiz.. Seni bu kadar özlediğim nerede .. |