astral seyahatarz özgür kılındı ve kanatlandım fezaya boşluğunda salınırken tinlerin baktım yerküreye ve seslendim noktacıklara; kimim ben diye? kadın ve onun arzı mıydı noktaları daha da küçülten arşta büyüyüp dillenen kendini daha yakın hissettiren tanrıya ve onun ceza defterine ... kimim ben? aklım mütereddit kalbim mütereddit bir keşfin ortasındayım dokunuşlarım samanyolu inandım krishna’ya duydum kavalın sesini koyun oldum teslim ettim bedenimi ama unutmadım selefleri şiirler yazdım göktaşına insandan daha önce doğana dinledi dilsiz fısıltılarımı ve sonra yerle bir etti aslında hiç inanmadığım o dünyayı akıl ve yürek yaşam ve ölüm keder ve zevk fezanın daha da üstünden bana indirilen bir de aşk ki o kara delik seslenirim zaman zaman size içinden jir-fhrn-mç |