güllerin intiharı
Kanserli yağmurlar üretiyorum gözlerimde
Yanağımdan dökülürken hüzün kokan yaşlar Pusulası okunur ayrılığın Akrep yelkovansız bir şey ifade etmez Bende sen olmadan Varlığım yarımdır gülüşüm yetim Sevgisiz kalmış leş yüreklere Kargalar üşüşür Diri kalplerin harcıdır aşk. Vefasızlığın notalarıyla çalınmaz Dostluk şarkıları Katile gül yakışmaz Bülbüle kaktüs Bana sensizlik yakışmaz Laleli köyün kavalıdır aşkın zavallı hali Buruk ve tedirgin kalır çığlığın sesi Bir buçuk İskender tadı Dökülür bir kedinin bıyıklarından Yağmur suratlı akşamlarda Sensizliğin cüretkâr mağrur bakışları Kalabalık vakitlerin özlemidir sevdanın yakışları Gözlerinin eşkâlini arıyorum mavi ufuklarda Dağlar sur örerken bakışlarıma Kurşun kadar işlemişken tenim hasretin Denizin rengini sürdüm yaralı özgürlüğüme Sancısı dokunur ireme Dağılır efkârım hayalinin sisinde Melankolik ruhumda abideleşen hürriyet Yorgun dalgalarda yalnızlığına ağlarken yakamozlar Kardan adamlar yaptım umutlarıma Dağlarda sahipsiz kaldı haykırışlarım Uzanır önümde anıların tozpembe tebessümü Şimdi kıskanır ölümü güllerin intiharı Sen usul usul giderken içimden Sessiz ve suskun… 13 11 2007 Hüseyin Özbay |