Ben senin her şeyin olurum;
Gönül kafesinde kuş,
Avuçlarında kar,
Karanlığına mum
Temmuzun da buz gibi su olurum

Saçlarına taktığım karanfil
Vuslatının rengi olur.
Sensiz karanlık vadilerime kar yağar
Yağmur yerine...

Sen yerini dolduramadığım varlıksın
Hayatımın kızıl ufkuna siyahlar hâkim olmasın
Kıralım bizi ayıran hasret duvarlarını
Kokunu duyayım, elini tutayım
Ne olur bunu çok görme bana
Çok görme mutluluğu bana
Sesini duymalıyım
Hain esen rüzgârlara inat
Vakitsiz açan erik çiçekleri gibi,
Solmak istemiyorum

Velhasıl ben senin her şeyin olurum;
Çiçek kokulu yârin
Tuzu katılmamış denizin
Kurumuş toprağına nehirin
Kalbine doğan güneşin
Bulutlarına konan yağmurun olurum.

Çünkü bir yüreğimin olduğunu;
İlk defa sen keşfettin.


Hüseyin Özbay