bu şiirin ilham perisi Nurcanıma ithaftır



Kumral renginde gecenin
Ay yüzüdür gülüşün.
Gözlerin yakamoz olur
Mehtabın okşadığı denizlerde
Bahardır dudakların
Yağmurları ıslatır.
Teninde konaklar en nadide güller.

Ben seni eylülde sevdim
Sırf bu yüzden eylülleri çok sevdim
Sararan yapraklarına aldırmadan
Ben seni eylülde sevdim

Güneş battığı yerden doğdu sanki yüreğime
Ellerin elimde
Adın yakışır dilime
Bırak yalnızlığım üşüsün
Varlığın ısıtır ne de olsa
Gönlümün buz tutmuş kâinatını

Sana hasretmiş meğerse şiir
Seni derinden özlermiş kalemim
İlhamı yetim geceler
Adının ilk harfiyle dile gelir heceler

Mecnunun çölleri kurur
Leyla aşkıyla nasılsa
Umut denizim ummana döner
Aşkınla dili tutulur yıldızların
Bakışına mahkum şehir susar usulca
Gülen hayalin sevdamın nişanı olur
Irmaklar seni besteler nehirler seni söyler

Asi karanlığa nur canım
Güneşi saçlarına sür canım

Gözlerinin rengi bütün semayı sarsın
Sen deli gönlümde açan kırmızı gül
Sen yüreğime diyarsın
Sen hem sevgili hem de yarsın!

27 09 2007

Hüseyin Özbay