SEN, EY ÜSTÜN ADAMSabır taşları ile örülmüş bir kuyudan su içer gibi daldık Hayatın öte yüzüne, Karanlıktı Bir daha çıkamadık Ve gün yüzü görmeden devamında /paramparça ağıtlarla Hayattan göçer gibi Yerin dibine battık Diplere sakladık haykırışları yıldan yıla çoğaltıp Salmadık gelip geçerken sarkan hiçbir Meraklı kulağa aldırmadan Kendimizi kararak z/amanla beyhude Olmamış ekinleri biçer gibi Sessiz, sedasız yattık Derken Serdengeçtilerin bindiği atların ayaklarında t/aşındık Kıta kıta, dağ dağ yabana öbek öbek toplandık Düşen her nal çivisine döndük tümüyle paslanıp çürüyerek Yollardan geçer gibi Tozu dumana kattık Yıllara, asırlara, bin yıllara yayıldık Bir darbeyle yok saydı yeni yetme adamlar bizi Diz çöktü koca dağlar İşte böyle yitirdik tarihin bilincini İşte ondan analar her gün ağlar *** İntikam bitmemişti İntikam Ki dedelerden intikal etmişti torunlara Haince akan kanlarla Ve serüven devam eder Nice han kapısında gıcırdayan menteşe Sesinde içimizi gıcırdattık acıyla Nice küflü hücrenin taştan duvarlarının Döküntülerindeyse kaybettik anıları Atılan her mızrağın uçunda sivri demir olduk K/anla buluştuk Göçmen kuşları ile yol aldık yol çizerek ardımızda Geride kalanları unuttuk ağlamaya vakit dahi bulmadan Bazen soğuk havaya sürtünüp düşen telekler olduk Sonra Su başlarında kocaman gövdelerle ceviz olamadık da… Bel vermiş, yaprak dolu taze sürgün dalların Ağırlığından söğüt ağaçlarına döndük Gölgemiz çok biz yandık Hey gidi koca dünya hey Ateşlerde uyandık *** Ve nihayet ardından ek yaparak yeni maceralara yol alırken Taş kaldırımlar üstünde yanık yıldırım izleri olduk Unutulup eskilerde kalmış buruk Silik c/andık *** S e n, e y her şeyin ü s t ü n de duran a d a m ! Alıçlar dal verip ne çok yemiş tutmuşlar Bu sene Fidanlar dal dal boy verdi Kalıçla vur dalları dökülen daneleriz Kuş ol, Bizi yesene Ne dedikse duymadın H/içten İçtenliğimize tınmadın bile Gazel okurken H a r i ç t e n *** E y u y a n ı k a d a m ! -... Sen yaz, sen yönet; çal çal oyna Bizi uyudu say boyna!- Güneri Yıldız (Elazığ, 05.08.2012) ..... kalıç, -cı : a. hlk. Orak. . |
SEN, EY ÜSTÜN ADAM
Sabır taşları ile örülmüş bir kuyudan su içer gibi daldık
Hayatın öte yüzüne,
Karanlıktı
Bir daha çıkamadık
Ve gün yüzü görmeden devamında /paramparça ağıtlarla
Hayattan göçer gibi
Yerin dibine battık
Diplere sakladık haykırışları yıldan yıla çoğaltıp
Salmadık gelip geçerken sarkan hiçbir
Meraklı kulağa aldırmadan
Kendimizi kararak z/amanla beyhude
Olmamış ekinleri biçer gibi
Sessiz, sedasız yattık
Derken
Serdengeçtilerin bindiği atların ayaklarında t/aşındık
Kıta kıta, dağ dağ yabana öbek öbek toplandık
Düşen her nal çivisine döndük tümüyle paslanıp çürüyerek
Yollardan geçer gibi
Tozu dumana kattık
Yıllara, asırlara, bin yıllara yayıldık
Bir darbeyle yok saydı yeni yetme adamlar bizi
Diz çöktü koca dağlar
İşte böyle yitirdik tarihin bilincini
İşte ondan analar her gün ağlar
***
İntikam bitmemişti
İntikam
Ki dedelerden intikal etmişti torunlara
Haince akan kanlarla
Ve serüven devam eder
Nice han kapısında gıcırdayan menteşe
Sesinde içimizi gıcırdattık acıyla
Nice küflü hücrenin taştan duvarlarının
Döküntülerindeyse kaybettik anıları
Atılan her mızrağın uçunda sivri demir olduk
K/anla buluştuk
Göçmen kuşları ile yol aldık yol çizerek ardımızda
Geride kalanları unuttuk ağlamaya vakit dahi bulmadan
Bazen soğuk havaya sürtünüp düşen telekler olduk
Sonra
Su başlarında kocaman gövdelerle ceviz olamadık da…
Bel vermiş, yaprak dolu taze sürgün dalların
Ağırlığından söğüt ağaçlarına döndük
Gölgemiz çok biz yandık
Hey gidi koca dünya hey
Ateşlerde uyandık
***
Ve nihayet ardından ek yaparak yeni maceralara yol alırken
Taş kaldırımlar üstünde yanık yıldırım izleri olduk
Unutulup eskilerde kalmış buruk
Silik c/andık
***
S e n, e y her şeyin ü s t ü n de duran a d a m !
Alıçlar dal verip ne çok yemiş tutmuşlar
Bu sene
Fidanlar dal dal boy verdi
Kalıçla vur dalları dökülen daneleriz
Kuş ol,
Bizi yesene
Ne dedikse duymadın
H/içten
İçtenliğimize tınmadın bile
Gazel okurken
H a r i ç t e n
***
E y
u y a n ı k
a d a m !
-... Sen yaz, sen yönet; çal çal oyna
Bizi uyudu say boyna!-
Güneri Yıldız (Elazığ, 05.08.2012)
.....
kalıç, -cı : a. hlk. Orak.
. Nefisti hele final çok harikaydı okumaktan zevk aldım usta kalemi yüreği alkışlıyorum
Selam olsun kaleme yüreğe hocam
Kalemin daim olsun
Saygılar selamlar