Suskun Vedalar..
Gün, güneşi ötelerken
Puslu karanlıklar doğurur gece. Cılız bir ışık Köhne evin Duvarlarını yalar. Bir adam Başı ellerinin arasında Hem savcı hem hakim kendine Şahitsiz davaların Yargısız infazları Kırmış kalemini Yüce divanında. Avuç içlerinde Silinmiş çizgileri umutlarının Bir çağlayanın sesi Yankılanıyor uzaklardan. Serçeler kanat çırpıyor İmbata tüylerini okşatarak. Yorgun ayakları sürtünürken Kaldırım taşlarına Ateş böcekleri ışıkla dansa başlamıştı bile. Ne kadar da benzeşiyoruz diye düşündü Ben de senin pervanendim. Biliyor musun her gece En parlak yıldızlarda aradım seni. Hoş tanıştığından bu yana Kendi söylediklerini Kendi duymaya alışıktı ya Yine de varmış gibi Elindeki beyaz gülü Fırlattı gökyüzüne Yolun açık olsun dost dedi. Sen beyaz güle Ben sana Doyamadık birtürlü.. |
En parlak yıldızlarda aradım seni.
Hoş tanıştığından bu yana
Kendi söylediklerini
Kendi duymaya alışıktı ya
Yine de varmış gibi
Elindeki beyaz gülü
Fırlattı gökyüzüne
Yolun açık olsun dost dedi.
Sen beyaz güle
Ben sana
Doyamadık birtürlü..