GÖZYAŞLARIMDAN VURDULAR
Devrilsede bütün umutlarım
Yatağımın zanlısı oluyor gözlerim Anne gözyaşlarımdan vurdular Belkide sabaha çıkmaz cesaretim Yıllardır ilk defa haykırıyorum Dilimde sözlerim kıvranıyor Bir kadının elleriydi ipimi çeken Özlüyorum diye bilmek zoruma gidiyor Ceplerimde kırılsada muktupların Yokluğunu öğretemedim Adını ezberleyen şiirlerim Kalbi kırılmış kalemim küsüyor annem Anne ayrılıkla ödeştik mi acaba Söyle yağmurlar yüz cevirmesin Harlı güneşi basıyorum yüreğime Gururum diz çökecek kadar cömertti annem Anne hadi sil şakağında ki teri Kazı şafagın koynuna yerimi Umutlarımı hayali bir kefene sarıyorum Beni onun yerine gömer misin annem REMZİYE ÇELİK 28.08.2012.SALI 12.31 |