GülErken geldi, tez bitti, beklenilen o bahar, Başını öne eğer, yaprağını büzer gül. Yâd elinden savrulup, esince deli rüzgâr, Yay eder dallarını, dikeniyle bezer gül. Açılmadan solarken, goncası birer birer, Bakıp engin göklere, kadere sitem eder, Derdini kimse bilmez, uzaktan bakıp gider, Yanağında çiğ gibi, gözyaşını süzer gül. Kokusunda binbir sır, özünde cennet saklı, Kelebekler, serçeler, her haline meraklı, Hüzünle sarmalanmış, işveli, bal dudaklı, Bahçelerde derilmez, rüyalarda gezer gül. Gün batarken bir akşam, rengini yola serse, Gül tenini okşasam, kalbini bana verse, Bahar yeniden başlar, cemre gibi düşerse, Siler kara bahtımı, yeni baştan çizer gül... Erol URAZ 21.09.2011 Lüleburgaz |