MeyhaneŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Afet İNCEKIRAT Ablam’ın Sabahcı Meyhanesi şiirine ithafen yazılmıştır.
Meyhaneler içinde kayboldum divaneyim, Şişelerden süzülen, mey değil, zemzem bana. Dost elinden uzakta, gönlüne bigâneyim, Bezirgân meclisinde, zûl gelir her dem bana. Esen seher yelinden kokunu seziyorum, Ayağımın altında hasreti eziyorum. Kâğıda tütün diye sarıyorken kederi, Gözümde duman duman hayalin dolaşıyor. Ölümü özletiyor ayrılığın beteri, Boşalan kadehlerden umutsuzluk taşıyor. Alıp akılsız başı yollarda geziyorum, Yanımda sen yoksun ya, canımdan beziyorum. İçtiğim her yudumda içimde buruk tadın, Titreyen tellerinde kemancının efkârı. Gözünün karasında aşka düştüğüm kadın, Bâdeler söndürmüyor içimdeki bu nârı. Baktıkca aynalara kendime kızıyorum, Sensiz geçen her güne bir mezar kazıyorum. Şarabın buruk tadı, dudağımda dudağın, Sokaklarda gölgeler, yalnızlığın gizleri. Saçlarının her teli takıldığım tuzağın, Savrulan yapraklarda ayrılığın izleri. Bir hayat nasıl biter, boşluğa yazıyorum, Düştüğüm kaldırımda aşkınla sızıyorum. Erol URAZ 08.08.2012 Eskişehir |
Tebrikler yüreğinize.