Gözlerimi siper ediyorum gözlerine
karanlığı ve kavgayı ve savaşları görmeyesin diye
çocukların kederli yüzlerini
ah! Saçları avuçlarında, yüzleri toprağa dönük anneleri Musa
Kardeşkanı içiyor koca koca adamlar!



Adamlar haylaz, adamlar serseri
yangının orta yerinde unutup annelerini
ayaklarının altında kahır depremi yaşken toprak
hiç durmadan silahçılık oynuyorlar Musa...



Hani yok değil babam gibi
aynı gök kubbe altında, aynı havayı teneffüs ettiğimiz
her hangi bir dine mensup, her hangi bir mezhepten
ayrı dilli konuşup yürekleri insan insan diye çarpan
adam gibi adam birileri...



Öyle az öyle az ki elleri
karnı geniş dünyanın çevresini sarmaya
yetişmiyor bilekleri
lâkin dökülen her damla gözyaşı toprağa düşen tohum
hele bir uyansın hele bir uyansın su
boy verecek umut ağacı gökyüzüne
ve yeşerecek yeniden insan
zalimlerin üzerine rahmet olup yağacak sevgi...



Ruhumun arka bahçesinde görüş günü
düşlerimiz
derin bir nefes çektiğim avuçlarında kına kokusu
huzur.. cennet sıvası rayiha
ah düşlerimde olmasa
çekilecek gibi değil dünya ahvali Musa...



Bekle...