Emanet maskeler yüzlerimizde ağlamak, gülmek sevmek emanet insan pazarı oldu dönen yer küre hiç kimse olduk birbirimize fire verdik döküldük kan denizine
Ey güneş ey bulutlar toprağın göğsünde sancır kırık zeytin dalları
Yağın! Sevgi olup, insanlık olup, barış olup gülümsemeyi unutmuş dünyanın karanlık çatısına yağın...
A.İlayda Beydemir
Şiirimi güne değer bulan Sayın seçki kuruluna, şiirime gönül seslerini bırakan çok değerli şiir arkadaşlarıma teşekkürlerim saygılarımla...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Güvercin, zeytin dalı ve insan... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Güvercin, zeytin dalı ve insan... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Yaşadığımız bu günü ne kadar da güzel anlatmışsınız.Şiirinizde ki Güvercinleri de Mahkum eden biz insanlarız.Bıraksak hayal peşini de o güvercinler kadar Özgür olsak keşke.Anlasak Zeytin Dalının ne kadar Ehemmiyetsiz,ancak verdiği ders ne kadar anlamlı olduğunu.Ah değerli Şairim mi desem Şairem mi desem!YÜREĞİNİZE SAĞLIK VESSELAM.
valla ben aslında şiirinizin giriş kısmına takıldım..
"Her birimiz birer ışık olmadıkça bu karanlıktan çıkış yok..." ne denilebilir ki aslında her birimiz farklı bir ölüm seçiyoruz ama kimse dur yahu ne yapıyorsun demiyor...
harika bir şiir, bence de günün şiiri olmayı fazlasıyla haketmiş.. tebrikler
İnsanlar zeytin dalını keyif için kırsalar da onun çok eskilere dayanan derin bir mazisi var.Kökü çok sağlamdır. Kırılan dalların yenisi gelir.
Şiirinizi çok beğendim.Anlatılmak istenilen duygular harika biçimde dökülmüş dizelere. Günün seçkisine çok yakışmış.Candan kutluyorum arkadaşımı. Selam sevgiler.
Şiiri ve şairi sevgiyle kutluyorum...