melankolizimkuzey yıldızım sönmedi sivri saçakları sızıyor kandilime kirli suretim imrendi dilim gündelik yazılara dadanıyor sulanmış imzalar yarım bırakılmış kadehlerde dolanıyor kırmızı kadın kumral erkeğin tüyünde uslandı adımlarım tutuklandı dün gece elektiriksel akımlarda soyundu kireç döküyor koğuşu öksüzüm lisanım büyüdü toyluk sofrasında upuzun saçlarım topuklu tik taklarım ayrılıyor yol ağzında ucu ayrık kitapların ön yazısında hatıram rujumun buruşmuş hizasında yürüyorum mazime şeytan ruhumu eşelerken tırnaklarıyla doğum yapıyor kızlığım içimin taşlığı melankolik sarhoşlukta sınavlarım ağır vahşi tecavüzler semayı karartırken korsan satışlarda kayboluyorum gerçekliğim kobay seçildi temyize varmadan idam sepham ahşap ölüm saati 18:16 tonu gün batımı mevsim martıların gagasında kavuştu cemresine mavi türkülerin eşiğinde uçuyorum tanrıya tutun gözlerimi kapanmasın arşa erişmeden anne asılı kaldı kozam göğsünde emzir rengimi boğulsun belleğim yalnız imkansız insanları düşür kasıklarında tabanlarım suyunda yıkansın dibe çöksün irinli tortular uyanmadan şimdi kafiye zamanı devrik şiirlerim şuan muntazam... lamour |
deniz, müzik ve şiir
nemlendi ufuklarda kadınım
teşekkürler Lamour