çilekli pastabeyazı bulaşıyor dudağın d haline kırmızı rengi asi belki de en dolgun alıntı ikimize dair yasaklı sıfatların antik tahriçisi sevişen ayıp nokta ve kat kat eriyen beden paranoyası bakma durmuyor içimde ki şeytan dürtülerim yağmur yemişcesine kaygan ısırma çilek rüyalarım uyanacak tenimi sakın gizle dili geçmiş zamanlara dilim suyunu bandırıyor şekerine vanilya kokun sızarken afrodizyak şevkime bir defa değil bin defa coşuyor üryan yoksan savunulan kalem çökük lekeli tüm özneler bonibon kuleler kırık yatağın konuşma vakti gece’nin gözleri bağlı utanıyor halinden o an ikili lisan söze giriyor açık saçık ya akıt tohumunu ya da kuru damarın sabote edilsin ölene dek oysa bir pastasın aşk adına mumların rengarenk yalnız biçimleri farklı kimi doğrudur kimi ise doğuştan kambur aynı biz g i b i... lamour |
yazıyorsun içi kof olmayan şiir..