Yanlışlıklar...Biri neşemi arakladı, Biri geldi hayallerime güldü, Biri sevdiğimi aldı, Biri ekmeğimi çaldı, Annem bile umutlarıma kızdı... Oysa ne güzel şeyler yapacaktım şirin şehrimde. Hevesimi siktiniz el birliğiyle... Sevdiğim kız bile aynı boktu, Yüreğimiz birdi ama mantığımız uymuyordu. Oysa ben kapitalist düzene ayak uyduramam Ve şiirlerimi, tiyatrolarımı bırakıp ekmek kavgası veremem. Çok param olsun istemedimki hiç, annem istedi ben de o üzülmesin istedim. Ben aşkı ve özgürlüğü sevdim. Sigaraya bile yeni başladım yirmiüçümde. Yav içkiyi dahi yeni tattım. Ama ben en çok şiiri sevdim ve tiyatroyu. Tiyatrocuların parası olmazmış, varsın olmasın. Ben çocukların gülmesinde zengin hissediyorum kendimi Ve ben en çok şehrimde yaşamayı seviyorum. Saçma sapan bir iş ve ya kadrolu bir iş için Ömrümü ve şehrimi terketmek istemiyorum. Yenilmek gibi geliyor böylesi bana. Ve ben en çok yenilmeyi sevmiyorum... |