USTURA VİCDAN
USTURA VİCDAN
Ve soluk soluğa bütün anka’lar Küheylan taylar koşuyor çatlarcasına Yıldırımlar dövüyor gönlümün dağlarını Bir mayın... Bir dinamit... Bir yanardağ patlarcasına! Bir infilak kuşatıyor sevda diyarlarımı. Merkez üssü gözlerinden,fay hattı ellerimden,dizlerimden; ve yüreğimden geçen depremler armonisi Şaşkın gözlerimde çıldırmış bir anı tusunamisi Ve mermisi tam alnımda hıçkırık ikliminin Bilimin,fiziğin ve kimyanın anlamsızlığı... Bir eşkiya yağmalıyor rüya ufuklarımı. ...Serçeler yaralı,serçeler mahsun Serçeler ürperdi bir aslan pençesiyle Yırtılacak kulaklarım asrın hadisesiyle Yürek durdu duracak halin endişesiyle Gül kırmızı ve bir sızı Gül yaralı,gülde kan var! Bir canavar parçalıyor varımı! Siyah atlılar bastı beyaz rüyalarımı. Ey aşk! Ey ruhumu bir mum gibi eriten ateş! Tutuşturdun en sonunda suları Gelmiş ve geçmiş bütün şair ruhları! Kırık ozan sazları! Küle döNmüş bir güldür size seslenen; Nereye sürer canı? Yaralanmış bir aşkın al kan yüklü kervanı? Ve neyi diyet ister? Parçalanan bir aşkın son ustura vicdanı?... Bu kadar mı acıtır;ayrılık an’ı?... |