CENNETEDİR SON SEFER

İstanbul surlarında,Malazgirt otağında
Alparslan ve Fatih’i taşıdı sancağında
Kanıyla şiir yazdı Peygamber ocağında
Evliyalar önünde taşıyor gümüş fener
Yürü kınalı Mehmet cennetedir son sefer.

Ay-Yıldız’da çırpınan sizin yürekleriniz
Bu yurdu vatan yapan o tunç bilekleriniz
Siz dünyadan giderken bir arş’ı inlettiniz!
Sizin asil türkünüz son Türk ölende diner!
Yürü Uhud Gazisi cennetedir son sefer.

Tanrı,ural dağları,balkan,kırım hanlığı;
Tarih tarih ses verir kutlar bu sultanlığı
Dede Korkut dilinde devleşen destanlığı;
Zamanları aşarak yaşatan soylu nefer
Yürü Türk’ün askeri cennetedir son sefer.

Bir yanında Mete han diğer yanda Bilge han
Sana ölümsüz diyor hayat damarım Kuran
Türkistan’a başın koy Anadolu’ya uzan;
Senin Vatan aşkını mezar almaz cengaver
Yürü sevda çınarı cennetedir son sefer.

Din için,namus için Çanakkale’de yatan
Onların yanındasın,onlar ki senin atan
Cennetin bahçesinde Tekbir ve sonra Vatan;
Diyen nefesleriniz şimdi bayrağa eser
Yürü Nebi müjdesi Cennetedir son sefer!