ANLARSIN ELBETAnlarsın, Anlarsın elbet anlarsın… Anlarsın muhakkak anlarsın… Sana yazılan şarkıların ölümsüzlüğünü Bu aşkın büyüklüğünü Sana seslenmekle geçen ömrümün türküsünü Kalbimin öyküsünü,ruhumun türküsünü anlarsın elbet. Mezarının yerini kendi soyun unuttuğu zaman Her hangi bir aşığın yüreğinde can bulan Bu soylu mısralardan Bu sevdanın kutsallığını anlarsın… Ağlarsın o vakit bu mukaddes yetimliğime. Anlarsın, anlarsın elbet Öksüz bir vefadaki kuş çığlığını Kalp kırığını, yalnız gecelerin ıssızlığını Bu asil acının hıçkırığını Kalbinin yarenini yitirince anlarsın. Anlarsın… Anlarsın bir mum gibi yanarsın elbet. Bir eşkıya suretinde bir çift mavzer göz Ruhunu her nefeste soyduğu zaman Sevgili gül uzatan ellere; Sebebsiz bir nefret duyduğu zaman Vakitsiz bir veda yürek kuşunu; Hasret yokuşunda vurduğu zaman Volkan olan sitemin o ateş bestesini Bir ızdırap ezgisinde duyarsın elbet… Anlarsın o vakit,beni anlarsın. Gururumu vurduğum yürek örsünü Can ile kurduğum vefa köşkünü Gençliğimi verdiğim sevda yükünü Ne kadar zor taşıdım; anlarsın elbet. Parlayan yıldızı görmeyen gözü Bu aşkın ruhuna verdiğim sözü Kor ateş içinde eriyen yüzü Milad olur bir gün tanırsın elbet. Anlarsın,gün gelir gülü anlarsın elbet. Anlarsın sevgili,elbet anlarsın… Eylüle mumyalanan baharlarımı Durmadan yağmalanan duygularımı Gül ile tutuklanan yarınlarımı; Yad edip yüreğimi anlarsın elbet… Gözlerimden gül olup damlarsın elbet Bu mukaddes yetimliğime erdiğin zaman. |
Eylüle mumyalanan baharlarımı
Durmadan yağmalanan duygularımı
Gül ile tutuklanan yarınlarımı;
Yad edip yüreğimi anlarsın elbet…
Gözlerimden gül olup damlarsın elbet
Bu mukaddes yetimliğime erdiğin zaman.
nefisdi kutlarım şairi yüreğine sağlık