ÖLÜMSÜZ LİMANYanan bir gemiyle okyanuslardan Sana gelen kül adam gül taşıyordu Hüznünden sulara serpti bir tutam Şimdi fırtınalarla savaşıyordu. Yırtık yelkenlerin tahta direği Bir çelik örs idi onun yüreği Ruhunda çırpınan bir kelebeği; Alev almasın diye sakınıyordu. Denizde başladı tüm hikayesi Sandalda doğurdu onu annesi Kulaklarında hep su bestesi Kuşların kanadına tutunuyordu. Bir çift efsun gözü gördüğü gece Yürek mühürlendi,tükendi hece Miladı kuşatan meçhul bilmece Zamanı yeniden başlatıyordu. Şelale saçlarla geldi bir kadın Dedi ki adama; ’aşk olsun adın’ O gün bugün peşinde adam bu an’ın Ay gözler ufuğu kuşatıyordu. Hırçın dalgaların ayak sesleri Tüm soylu aşkların son nefesleri Yakamoz vadisi,kuş kafesleri Adamın kalbini parçalıyordu. Anladım ki bu adam hasrete sürgün İmkansız bir aşka bir ömür üzgün Okyanus zamanlar,gemi geçen gün O gülle yanarak aşk oluyordu. Ve her şey eskidi,çürüdü zaman Ölüm hiç bir şeye vermedi aman Ona kucak açtı ölümsüz liman O soylu bir aşkta hep yaşıyordu. |