Renklerimide toplada öyle git sevgili...
Sen git yar...!
Ardından bir damla gözyaşı, birde sigara bırak... Belki dumanını üflerim mavi gözyüzüne, hayalin çıkıverir ay parçası edasıyla... Renklerimide toplada öyle git sevgili... Mavisini sök gözlerimden göğün, kırmızını da kazı dudaklarımdan, dudaklarının tadını... Ve şu yüzümün tamda şakaklarında dolaşan ’Sen/ ağrılarını da toplada git... Sök dilimin en acıya tat alma yanından cümlelerimi...! Olur ya yine senin adını anar diye dilimi kökünden kes öyle GİT...! Kes ellerimide bileklerimden, şu kalemi tutan parmaklarımla birlikte..! Seni saran ellerimin, ardından yazması ne acıdır bilirmisin sen ?? Değilmidir yokluğun... ? Varlığına sarılmasını bilmeyen ellerin, yoklğunda ne işi var bende kökünden kes’de öyle GİT...! |