ARKEOLOG ŞAİRSanki milyonlarca kez kazdım bu aşkı Medeniyet okunun yayını buldum Ömrümü alt üst eden büyük depremin Gözlerin denen altın fayını buldum. Bir hançer,bir heykel,bir şehir derken Mazide kainatın tacını buldum Titrerken şiirler,gül ürperirken Mısralara sarılmış saçını buldum. Ruhumda patlayan sırlı volkanın İçinde alev alev rüyanı buldum Hala damarımda kaynayan kanın Yırtık bir resimde canını buldum. Eski bir tiyatro,yıkık arena Bir de ufka yol alan kervanı buldum Kazdıkça akıyor tüm yollar sana Ve tozlanmış sancakta sevdanı buldum. Yorgun bir çeşmede çocuk sesleri Kalbimde o eski heyecanı buldum Odada sıra sıra kuş kafesleri Şarkı söylediğin bir an’ı buldum. Sanki milyonlarca kez kazdım bu aşkı Senli gümüş gecenin ay’ını buldum Ansızın gözlerime inen bu nemin Şelale saçlarını,çayını buldum. Ayrılık getirdi en büyük seli Tılsımlı bahçede kuş kanı buldum Göz göze saplanan iki heykeli Her an yaşadığım zamanı buldum. (Bence bütün şairler duygu ve his arkeologlarıdır.Yanılıyormuyum?) |
Selam ve dua ile