ALARA
Aşkta kopan başımı hasrette gülle diktim
Ben ki bu soylu yolda ne sondum ne de ilktim Sevda denen tılsımın ruhunda zerreciktim Alçaldıkça yücelen bir sırdı aşk Alara; Bendeki sen iklimi sığmayacak mezara. Ellerimde bir gülün yetim kalmış kokusu Gecelerce düş basan bir anılar ordusu Dizlerimi titreten seni kırma korkusu Bir tek sana diz çöken bir nardı aşk Alara; Beni parçalasanda dil varmaz intizara. Bir hıncın kılıcını benim başıma vurdun Kınalı ellerinle ’aşk nedir?’ soruyordun Bilmiyordun sevgili beni öldürüyordun Kan gölünde gül sunan bir yardı aşk Alara; Sana tebessüm sunup düştü bir ömür zar’a. Ufukta sonsuzluğa giden son gümüş gemi Bu çıldırtan özlemin tüketti çağı,demi Yüreğimde çırpınan güvercinmi,serçemi? Hayattan daha yüce bir nurdu aşk Alara; Hep peşinde yürüdüm yaramı sara sara. Mecnun’un çöllerinde,Kerem’in küllerinde Mihenk mihenk Ferhat’ın o tunç bileklerinde Tahir’in yüreğinde ve Nuh’un gemisinde Aşk kanıma susamış canavardı Alara; Sevdalıyı yüceltir bil ey gül altın yara. Bendeki aşk iklimi sığmayacak mezara. |
kaleminizi kutluyor saygılar sunuyorum..