ŞEHİRLERGittiğim ve kaldığım şehirlerde Hep birşeylerimi bırakıp Oraların birşeylerini alırım. Biraz o şehir ben olur Biraz ben o şehir olurum: Dağıyla, ormanıyla, çiçeği, çimeniyle. Toprağı ben kokar, Ben toprağı oranın. Çiçeği biraz ben açar, Ben biraz o çiçek. Gökyüzü biraz bende mavilenir Ben biraz gökyüzünde. Bulaşır biraz havanın kokusu bana Ben biraz o havaya karışırım. Ağaçlar dallarını bende uzatır gökyüzüne, Ben ağaçların dallarında şükrana dururum. Herşey bir an benle dolar Ben bir an herşeyle. Bir dağın yamacından Aşağılara bakarken Biraz ben o dağım tüm görkemiyle, Dağ biraz ben. O an bilirim ki : Hem her şeyim, Hem hiç bir şey. Hem bir bütünüm, her şey benim ayrıntım Hem ben bir bütünde küçücük bir ayrıntı. Ayrıntı olduğum "ben"in içinde Bir yığın başka ayrıntı. |
hepsi birbirine benziyor...
İçerisi tanıdık, bildik.
Şehir ya da insan.
Kimse geldiği gibi gitmiyor, gidemiyor diğerinden.
Labirent bir kurgu,
bütün bir anlatım
ve güzel bir şiir.
Beğeniyle okudum.
Tebriklerimle Şair'ine.