İki Mevsim: Doğum ve Ölüm
İki mevsim arasında bir yerlerde yaşayan insanlar görüyorum,
Bakışlarından tüten dumanların arasında arayıştalar, Ve kimisi ateşin gölgesinde soluk soluğa, Kimisi cennetin pervazlarına tutunma çabasında… Benimse tualime kan sıçramış, Fırçalar gözyaşımı resmediyorlar bakışlarıma, Ve cehennemin en dar odasındayım, Suçum mevsim çalmak tanrıdan, Günahlarım boyumdan uzun, Ruhum rahme düşen ilk varlıktan daha temiz, Bedenim kıskanç çektiği acılara, Ve ben tövbe kapılarının tam arkasında, Cennetle, cehennem arasında … İçtiğim şarap şefaatçi değil gönlüme, Gönlüm kızgın dilime, Dilim, gözüme, Gözüm ağlamakta Ben dinlemekteyim… İki mevsim yaşadım, Doğmakla, ölmek arası Aldığım her nefes ciğerlerimde inzivada kaldı, Ve en çok doğuşumu kıskandım, Kendimden habersiz, bilmeden, göremeden… Salih Şahin |