Ben, Kendim, Bir BaşkasıHalka açık yerlerde arardı benliğini Kim bilir belki bir duyan, bir gören olmuştur Susarak konuşurdu, en kalabalık yalnızlıklar içinde Hoş zaten kimse bir şey de sormazdı , adresten başka Toprak kokusunu çok severdi, babasını da öyle Babası da sever miydi onu şimdi böyle görse Annesinin sözlerini düşünürdü sürekli “Babanın kemikleri sızlıyor.” Ne yapmıştı ki hayatta olmayan çok sevdiği o adama Sevmiyor muydu acaba artık babası oğlunu, oğlunun onu sevdiği gibi Ben, kendim ve bir başkası Bir bütün olmak için eksik olan ne Arayışlarına bir çare bulunurdu elbet Ama her aşındığında tekrar tekrar yama yapmasaydı düşüncelerine Belki daha kolay olurdu her şey Babası da severdi onu kim bilebilir Sonra aynı sokaklar da Aynı caddelerde yürüdü Hala arayışlarına cevap gelmemiş olsa gerek Bazen bu şehir soğuk olunca Bende seni ararım eksik benliğim de Bulur muyum bilmem |