Üçüncü Boyut İnsanları
İki durak ötesinde oturuyorum hayatın
Her gün, her sabah belki bir otobüs gelir geçer diye Koşuyorum, koşuyorum, koşuyorum… Susarken de konuşurum ben, Ağzıma geleni söylerim mesela Sonra tekrar susarım, Ve susarken de severim ben, Üçüncü bir boyutta yaşarım hayallerimi, Mesela senide alır götürürüm bazen Bazı geceler sen, ben değil biz oluruz Ben çok, çok severim kadın Çok severim, çok sevişirim Düşlerimi de sattım artık, İçinde sen olan başka bir düşle takas edemedim En iyisi mi sen hiç olma Bak sattım diyorum işte, Madem başkasının düşüne, düşmüş, düşün Düşünmesem de olur seni ben, Sevmeyeyim mesela, hiç sevmeyeyim Ne sen ,ne başkası olmasın hiç olmasın, Üçüncü bir boyuta yalnız gideyim, Yeni düşlerim olsun, Ana rahmine düşen ilk canlı kadar temiz ve berrak… Bırak işte be kadın! Bak gidiyorum ben, Otobüste geldi zaten, Hadi bineyim ve gideyim, Kim bilir sen varken daha kaç kez daha koşacağım, Bırak be kadın, bırak, Hayat kaçıyor ben artık koşamıyorum, Gelmişken kaçırmayayım, Bu sefer, bu sefer olsun artık… Sen sadece düşle, Düşünde olup da, düşlendiğin birini Çok sev kadın, çok sev Ve çok, çok kere seviş onunla.. Hoşça kal kadın hoşça kal, Artık bu duraktan da kalkıyor otobüs, Ben ve benliğim gidiyoruz, Başka düşler kurmaya, Bel ki başka, bambaşka bir kadınla… Salih ŞAHİN |