Yer Altımdan NotlarAynı hayatın içinde barınma çabasındayken, Farklı olduğunu düşünmeyle geçiyor ömrün Belki farkında değilsin, Belki de dikkate almıyorsun.. Ama eriyor bakışların günden güne Dilin bile kemik bağlıyor Susuyorsun ya aynılıkların içinde İşte en çokta o koyuyor… Zaman tersine işlemezken Sen ters düz oluyorsun Ağlamayı bile beceremiyorsun, Hala gözyaşların o küçük çocuğu, Taklit eder gibi, Taklidin bile aslını yalanlar gibi… Bana uçmayı öğretmedi hiç kuşlar Zaten kanatlarımda yoktu Hep kendi yer altımdan, Seyrettim gökyüzünü… Bazen yukarıya bakıp, El sallamaktı hoş olan, Ben beni unutmam, Sen kendini hatırla… Ve beni boş ver, Ben belki uçamıyorum ama Gidebildiğim yere kadar özgürüm… |