elde yok bir
:;,.
balkon seslice okunan şiiriydi iç dehlizlerimizin seni tüm uzaklıklardan çekip aldım adını bir güne koydum bir yılı bir gün olan takvimler hazırladı muvakkitler tarihler düşmedi kalemlerden tarihler ipek mendillerdi ellerimize dokunan zaman tünelleri kalplerimizde kalplerimizin uzun yollarına takılıp kalan aliterasyonlu sessizliklerde elleri elma kokan elleri elma soyan kadınlar geçti gözlerinden sen Ken’an oldun ben bir medeniyete dokundum taşlar düştü gözlerimden yaşlar düştü düzenlerden iç dehlizlerimize :;,. |
tebrikler...