3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1070
Okunma
seni bir ağaç gibi kalbime diktim
sessiz bir anıt oldun meydanlarda
gözlerin iki paralık inci
sesin kayboldu şehrin duvarlarında
adın ne oldu o hisli şarkılardan sonra
sen hangi adanın ıssızlığısın
ellerini kimler neden sakladı
zamandan ve mekandan neden kaçarsın
yanlızlığın küf kokan duvarları
kulaklarını acıtsın
kağıttan evlerde
sen mis kok beyaz ve temiz ve yumuşak
çarşaflar tenine dolansın
açılmış avuçlarımdan ölümü al
senfonik çığlıkların keskin yollarında çakıl taşları
ayaklarına batsın
her kelimeye bir başka anlam
her notaya bir başka tını
ne çok şey yokluğunun sayfalarını ay ışığında çevirmek dönülmeze
bağlaçlar edatlar
ve ünlemler adına
sözlerin dizilemediği cümleler
seni bir anıt gibi kalbime diktim
yazık ki
adı konulmamış sessizliğin
.,;..
5.0
100% (7)
Cevap Yaz