Kız VeyselKız Veysel Veysel ki geberesi(!) kangren babasının zürriyetinde fazla kuzusu anasının sokağa düşmüş düşleri gecenin kirli pençesinde Veysel ki ıssız bir monolog kendini ezberleyen karşı kıyısında hayatın umudunun sırtında nal izleri yılkı atlarının Veysel ki kahrolası(!) ıskartası mahallenin sokağın utanç hanesinde iliklerine sinmiş dik açılı acılar elleri kederin ceplerinde Veysel ki sağır bir sandal şiddet denizinin dibinde kendine sıkılmış bir mermi intiharı heceleyen : ki Veysel bir imlâ hatası ömrünün önsözünde Ersin Türkkul |